cp-webdeskമലയാള സാഹിത്യത്തിനും സിനിമയ്ക്കും പകരം വെക്കാനാവാത്ത പ്രതിഭയായിരുന്ന പി. പത്മരാജന്റെ ഓര്‍മകളിൽ ഇന്ന് 34 വർഷം. 1991 ജനുവരി 24-നായിരുന്നു അദ്ദേഹം മലയാളിയുടെ മനസ്സിൽ ദു:ഖം വിതച്ച് യാത്രയായത്. സംവിധായകൻ, തിരക്കഥാകൃത്ത്, നോവലിസ്റ്റ് എന്ന നിലയിൽ കാലത്തിനുമപ്പുറമുള്ള സൃഷ്ടികൾ കൊണ്ട് മലയാളിയുടെ ഹൃദയമാകമാനം കീഴടക്കിയ ഈ പ്രതിഭാധനൻ തന്റെ ചുരുങ്ങിയ ജീവിതകാലം കൊണ്ട് തന്നെ മറക്കാനാവാത്ത ചരിത്രം രചിച്ചു.
കേരള സർവകലാശാലയിൽ നിന്ന് രസതന്ത്രത്തിൽ ബിരുദം നേടിയ ശേഷം എസ്എസ്ബി ബാങ്കിൽ ജോലി ചെയ്ത അദ്ദേഹം, പിന്നീടാണ് തന്റെ എഴുത്തിന്റെ ലോകത്ത് ഇടം തേടിയത്.
1972-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതി ‘നക്ഷത്രങ്ങളെ കാവൽ’, മലയാളത്തിലെ സാഹിത്യത്തിൽ ഒരു പുതിയ വഴി തുറന്നുകൊടുത്തിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രദ്ധേയമായ നോവലുകൾ ‘രതിനിർവേദം ‘, ‘ലോല ‘, എന്നിവ പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രതയെയും മനുഷ്യബന്ധങ്ങളുടെ ഉൾക്കാഴ്ചകളെയും വലുതാക്കിയവയാണ്.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചില സിനിമകളാണ് ‘തൂവാനത്തുംബികൾ’ (1987),’കാതോട് കാതോരം’ (1985),’നമുക്ക് പാർക്കാം മുന്തിരി തോപ്പുകൾ'(1986), ‘ഞാൻ ഗന്ധർവ്വൻ’എന്നിവ.
എല്ലാവരെയും ഏറ്റുപിടിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളും അവരെ ചുറ്റിപറ്റിയ കഥാസന്ദർഭങ്ങളും മനുഷ്യന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് നേരിട്ട് കടക്കാൻ ഏർപ്പെടുത്തിയ അദ്ദേഹം, മലയാള സിനിമയുടെ ഗന്ധർവൻ എന്ന വിശേഷണം നേടുകയായിരുന്നു.
പ്രണയത്തിന്റെ വിവിധ തലങ്ങളിലേക്ക് മലയാളിയെ കടത്തിക്കൊണ്ടുപോയ, അതിന്റെ അന്തർനിർഭാഗ്യവും പ്രതീക്ഷയും മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുത്ത ശില്പിയാണ് പത്മരാജൻ. “വീണ്ടും കാണുക എന്നൊന്ന് ഉണ്ടാവില്ല… ചുംബിച്ച ചുണ്ടുകൾക്ക് വിട തരിക…” എന്ന പോലെ മാന്ത്രികമായ വരികൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാഷയാണ്.
1991-ൽ ചെന്നൈയിൽ ഒരു ഹോട്ടൽ മുറിയിൽ നെഞ്ചുവേദന അനുഭവിച്ച് ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോകും മുൻപേ മരണത്തിന്റെ ചിറകിലേറി അദ്ദേഹം മാറിപ്പോയി. ആ യാത്ര മലയാളികളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു അപൂർണ്ണതയാകിയാണ് ഇന്നുവരെ നിലകൊള്ളുന്നത്. കുറെ തലമുറകൾക്ക് പ്രചോദനമായ അവരുടെ കൃതികൾ ഇന്നും മലയാളികൾ വായിക്കുമ്പോഴും കാണുമ്പോഴും ഒരു ഗന്ധർവനെ പോലെ തങ്ങളോടൊപ്പം നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നതായാണ് തോന്നുന്നത്.
ഇന്ന് മലയാളികൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓർമ്മകളിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ , ചുരുങ്ങിയ ജീവിതകാലത്ത് സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും നൽകിയത് ഈ അതുല്യ പ്രതിഭയ്ക്ക് മലയാളമനസ്സ് എപ്പോഴും നന്ദിയോടെ ഉന്നതപദവി നൽകും. കവിതയെപ്പോലെ കടന്നുവന്ന ഒരു ജീവിതം, ശലഭം പോലെ മിണ്ടാതെ മറഞ്ഞുപോയ ഒരു പ്രതിഭയായിരുന്നു പി. പത്മരാജൻ.
